Δυο γειτονικές πολιτείες, η Αλατία και η Ζαχαρία, προσπαθούν να ξεχάσουν τον Γλυκανάλατο Πόλεμο που κήρυξαν ανάμεσά τους στο παρελθόν και να υπογράψουν μια Συμφωνία Φιλίας. Όμως, αυτό δεν είναι απλό, αφού πολλά περίεργα γεγονότα συμβαίνουν κατά τη διάρκεια της υπογραφής της Συμφωνίας.
Τι ρόλο παίζουν οι βασιλιάδες Αλάτιος και Ζαχάριος, που διοικούν καθεμιά από τις δυο πολιτείες;
Θα καταφέρουν, τελικά, οι δυο χώρες να υπογράψουν τη Συμφωνία;
Ένα βιβλίο για την υπέρβαση των στερεοτύπων και των εθνικιστικών αντιλήψεων και την προώθηση της διαπολιτισμικής επικοινωνίας, της ενσυναίσθησης και της ειρήνης.
- Διάσταση: 15 x 22 εκ
- Σελίδες: 72
- BARCODE: 9789605634780
- ISBN: 978-960-563-478-0
- Εξώφυλλο: Μαλακό
- Ημερ. κυκλοφορίας: 04-04-2022
Κώστας Μάγος
Ο Κώστας Μάγος γεννήθηκε στη Μυτιλήνη και ζει στον Βόλο. Άλλοτε κάνει τη δουλειά του δασκάλου, άλλοτε του εξερευνητή και σπανίως του μάγου. Ως εξερευνητής κάποια μέρα έτυχε να περάσει από τις πολιτείες της Αλατίας και της Ζαχαρίας και να γνωρίσει την ιστορία τους. Όμως, γρήγορα διαπίστωσε ότι αυτές δεν ήταν μοναδικές, αφού Αλατίες και Ζαχαρίες υπάρχουν πολλές, συχνά και μέσα στην ίδια χώρα. Ο ίδιος εμπνέεται από το όραμα μιας Αλατο-Ζαχαρίας, όπου οι διαφορές δεν θα δημιουργούν εχθρούς, αλλά θα «νοστιμίζουν» τη ζωή σαν τη ζάχαρη και το αλάτι.
Μαρία Μανουρά
Η Μαρία Μανουρά γεννήθηκε μια βαρυχειμωνιάτικη μέρα στην Αθήνα, αλλά προτιμά την άνοιξη. Τα κελαϊδίσματα τής θυμίζουν τον τόπο που αγάπησε πιο πολύ ως τώρα, το χωριό της στους πρόποδες της μαγευτικής Οίτης.
Όσο μεγάλωνε, όλοι της έλεγαν να γίνει γιατρός, αφού «τα ’παιρνε τα γράμματα»… Το ένστικτό της, όμως, την οδήγησε στην Αρχιτεκτονική του Ε.Μ.Π. Τώρα ξέρει πως ήταν σωστή επιλογή. Έμαθε κάτι πολύτιμο: πώς να οργανώνει το χάος, πώς να χτίζει από το μηδέν. Μα δεν ήταν αρκετό… Έλειπε το χρώμα.
Στα 24 χρόνια της συνειδητοποίησε αυτό που είπε ο Ιπποκράτης: «Ο μεν βίος βραχύς, η δε τέχνη μακρή» (κι ύστερα οι Λατίνοι: Ars longa, vita brevis). Μάλλον ήταν ο οιωνός της παιδικής ηλικίας… Έτσι πήρε την απόφαση να δοκιμάσει την τύχη της στον Τομέα της Ζωγραφικής στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών. Και το ταξίδι ξεκίνησε…
Από το 2014 εικονογραφεί παιδικά βιβλία. Νιώθει ευτυχής και ευγνώμων για τους άπειρους κόσμους που μπορεί πλέον να δημιουργήσει από την αρχή, χωρίς πολεοδομική άδεια και με την ακριβότερη πρώτη ύλη: το ανθρώπινο θυμικό.
Ίσως κάποτε γράψει δικά της βιβλία, ίσως όχι. Μερικά απογεύματα ονειρεύεται να στήσει μια βιοτεχνία παιχνιδιών. Κάθε παιγνίδι, λέει, θα έχει δικό του όνομα και δικό του ελάττωμα. Αισθάνεται πως το ωραίο ξεπερνά την όμορφη όψη και το ορθώς καμωμένο. Γι’ αυτό, πάλι, της αρέσουν οι ελεύθεροι άνθρωποι, ακόμη κι όταν είναι πολιορκημένοι. Κι αν της ζητήσεις μια συγκινητική λέξη, θα σου πει το «ευχαριστώ».
Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Προς το παρόν…