Παιδικό βιβλίο

Ράνια Λάμπου

Η Ράνια Λάμπου είναι Εκπαιδευτικός στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση. Συμμετείχε με πολύ μεγάλη επιτυχία σε πρόγραμμα του CERN (Ευρωπαϊκός Οργανισμός Πυρηνικών Ερευνών) για τη διδασκαλία της Σωματιδιακής Φυσικής στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση και έλαβε για τα πρότζεκτ της δεκαπέντε (15) Διεθνή Βραβεία. Το 2019 διακρίθηκε ανάμεσα στους 50 καλύτερους εκπαιδευτικούς του κόσμου με το Global Teacher Prize (Varkey Foundation) για τις δράσεις της στη Φυσική, την Αστρονομία και το STE(A)M και είναι Πρέσβειρα Παιδείας της Ελλάδας του Ιδρύματος Varkey. Τον Ιούνιο του 2020 έλαβε τον τίτλο «Διακεκριμένη Εκπαιδευτικός 2020», στον διαγωνισμό «Education Leaders Awards 2020». Έλαβε τιμητικές διακρίσεις από την Εταιρεία Αστρονομίας και Διαστήματος (Παράρτημα Σαλαμίνας) και από την Επιστημονική Ένωση για την Προώθηση της Εκπαιδευτικής Καινοτομίας (Ε.Ε.Π.Ε.Κ.) για το εκπαιδευτικό της έργο. Είναι δημιουργός και συντονίστρια τεσσάρων διεθνών πρότζεκτ. Έχει στο ενεργητικό της πληθώρα συμμετοχών ως εισηγήτρια και επιμορφώτρια σε διεθνή Συνέδρια, επιμορφωτικά σεμινάρια και δημοσιεύσεις. Εκτός από όλα τα παραπάνω, αυτό που έχει τη μεγαλύτερη αξία στη ζωή της είναι η επιστήμη και η διάχυσή της στα παιδιά, ιδιαίτερα των μικρών τάξεων της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης.

 

Μαρία Μανουρά Η Μαρία Μανουρά γεννήθηκε μια βαρυχειμωνιάτικη μέρα στην Αθήνα, αλλά προτιμά την άνοιξη. Τα κελαϊδίσματα τής θυμίζουν τον τόπο που αγάπησε πιο πολύ ως τώρα, το χωριό της στους πρόποδες της μαγευτικής Οίτης.
Όσο μεγάλωνε, όλοι της έλεγαν να γίνει γιατρός, αφού «τα ’παιρνε τα γράμματα»… Το ένστικτό της, όμως, την οδήγησε στην Αρχιτεκτονική του Ε.Μ.Π. Τώρα ξέρει πως ήταν σωστή επιλογή. Έμαθε κάτι πολύτιμο: πώς να οργανώνει το χάος, πώς να χτίζει από το μηδέν. Μα δεν ήταν αρκετό… Έλειπε το χρώμα.
Στα 24 χρόνια της συνειδητοποίησε αυτό που είπε ο Ιπποκράτης: «Ο μεν βίος βραχύς, η δε τέχνη μακρή» (κι ύστερα οι Λατίνοι: Ars longa, vita brevis). Μάλλον ήταν ο οιωνός της παιδικής ηλικίας… Έτσι πήρε την απόφαση να δοκιμάσει την τύχη της στον Τομέα της Ζωγραφικής στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών. Και το ταξίδι ξεκίνησε…
Από το 2014 εικονογραφεί παιδικά βιβλία. Νιώθει ευτυχής και ευγνώμων για τους άπειρους κόσμους που μπορεί πλέον να δημιουργήσει από την αρχή, χωρίς πολεοδομική άδεια και με την ακριβότερη πρώτη ύλη: το ανθρώπινο θυμικό.
Ίσως κάποτε γράψει δικά της βιβλία, ίσως όχι. Μερικά απογεύματα ονειρεύεται να στήσει μια βιοτεχνία παιχνιδιών. Κάθε παιγνίδι, λέει, θα έχει δικό του όνομα και δικό του ελάττωμα. Αισθάνεται πως το ωραίο ξεπερνά την όμορφη όψη και το ορθώς καμωμένο. Γι’ αυτό, πάλι, της αρέσουν οι ελεύθεροι άνθρωποι, ακόμη κι όταν είναι πολιορκημένοι. Κι αν της ζητήσεις μια συγκινητική λέξη, θα σου πει το «ευχαριστώ».
Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Προς το παρόν…