Παιδικό βιβλίο

Φώτω Σκορδά Η Φώτω Σκορδά γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι απόφοιτος της Γαλλικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει κάνει το μεταπτυχιακό της στη Γαλλική Ακαδημία με αντικείμενο τον Πολιτισμό Τέχνης. Εργάζεται ακατάπαυστα χωρίς διακοπές, αλλά δηλώνει ως επάγγελμα Μάνα.
Οι παιδικές της αναμνήσεις αναβλύζουν κανέλα και γαρύφαλλο, δαντέλες και γιασεμιά. Πώς αλλιώς; Αφού η γιαγιά κι ο παππούς της ήρθαν πρόσφυγες από τη Σμύρνη. Θυμάται ανοιχτές εξώπορτες, πιάτα που πηγαινοέρχονταν στη γειτονιά για «μεζέ», ανθρώπους να πίνουν τον καφέ τους το απογευματάκι κάτω απ’ το μεγάλο πεύκο. Το είχε φυτέψει ο παππούς, όταν έφτασαν στην ασφάλεια της Αττικής γης. «Όπως θα στεριώσει αυτό», έλεγε, «έτσι να στεριώσει κι η ζωή μας εδώ».
Όταν γέννησε τον γιο της, άρχισε να του αφηγείται «τα δικά μας παραμύθια». Αυτά κάποτε μπήκαν στο χαρτί: Η Ονειρούπολη (4 τίτλοι), Η Καίτη και εκπαιδευτικές-ψυχαγωγικές κασέτες «Αν Ήμουν Αλφαβήτα», «Το Ένα, Δύο, Τρία Μπρος», «Τα Ζώα Τραγουδούν» [εκδ. Ατλαντίς]. Το Πρώτο Πάσχα, Τα Μεγαλύτερα Θαύματα Γίνονται στην Καρδιά μας, Το Ψυχοψιχουλάκι [εκδ. Ακρίτας]. Κλέφτης του Παραδείσου [εκδ. Κυριακίδης]. Μελικαλίκα [εκδ. Ατέρμονον]. Στις προσευχές της είναι πάντα η επιθυμία να γράψει το επόμενο βιβλίο. Πότε την ακούει ο Θεός, πότε όχι…
Ζει στο ίδιο προσφυγικό σπίτι με την αυλή, τις ευωδιές του και τη μεγάλη κληρονομιά: τα πολύχρωμα μωσαϊκά που είχε φτιάξει ο παππούς – γερασμένα πλέον κι αυτά, μοναδικά όμως για τις ζωές που πέρασαν στην ιστορία του. Κοιτάζει, σήμερα, όλα αυτά τα σημαντικά «ασήμαντα πράγματα» και σκέφτεται πως η Ζωή μάλλον είναι μια εγωίστρια που θέλει να της κλέβει συνέχεια, σαν τον Εγώ και το Εγώ του, τις μυρωδιές των γιασεμιών της…
Ετοιμάζει το παιδικό site ΜΙΑΦΟΡΑΚΑΙΡΟΥΠΟΛΗ. Μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί της στο email: skordaf@gmail.com

Μαρία Μανουρά Η Μαρία Μανουρά γεννήθηκε μια βαρυχειμωνιάτικη μέρα στην Αθήνα, αλλά προτιμά την άνοιξη. Τα κελαϊδίσματα τής θυμίζουν τον τόπο που αγάπησε πιο πολύ ως τώρα, το χωριό της στους πρόποδες της μαγευτικής Οίτης.
Όσο μεγάλωνε, όλοι της έλεγαν να γίνει γιατρός, αφού «τα ’παιρνε τα γράμματα»… Το ένστικτό της, όμως, την οδήγησε στην Αρχιτεκτονική του Ε.Μ.Π. Τώρα ξέρει πως ήταν σωστή επιλογή. Έμαθε κάτι πολύτιμο: πώς να οργανώνει το χάος, πώς να χτίζει από το μηδέν. Μα δεν ήταν αρκετό… Έλειπε το χρώμα.
Στα 24 χρόνια της συνειδητοποίησε αυτό που είπε ο Ιπποκράτης: «Ο μεν βίος βραχύς, η δε τέχνη μακρή» (κι ύστερα οι Λατίνοι: Ars longa, vita brevis). Μάλλον ήταν ο οιωνός της παιδικής ηλικίας… Έτσι πήρε την απόφαση να δοκιμάσει την τύχη της στον Τομέα της Ζωγραφικής στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών. Και το ταξίδι ξεκίνησε…
Από το 2014 εικονογραφεί παιδικά βιβλία. Νιώθει ευτυχής και ευγνώμων για τους άπειρους κόσμους που μπορεί πλέον να δημιουργήσει από την αρχή, χωρίς πολεοδομική άδεια και με την ακριβότερη πρώτη ύλη: το ανθρώπινο θυμικό.
Ίσως κάποτε γράψει δικά της βιβλία, ίσως όχι. Μερικά απογεύματα ονειρεύεται να στήσει μια βιοτεχνία παιχνιδιών. Κάθε παιγνίδι, λέει, θα έχει δικό του όνομα και δικό του ελάττωμα. Αισθάνεται πως το ωραίο ξεπερνά την όμορφη όψη και το ορθώς καμωμένο. Γι’ αυτό, πάλι, της αρέσουν οι ελεύθεροι άνθρωποι, ακόμη κι όταν είναι πολιορκημένοι. Κι αν της ζητήσεις μια συγκινητική λέξη, θα σου πει το «ευχαριστώ».
Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Προς το παρόν…