Ο ουρανός μιλά ελληνικά - Οι αστερισμοί στην Ελληνική Μυθολογία - Ελληνοεκδοτική
προηγούμενη επόμενη

Ο ουρανός μιλά ελληνικά - Οι αστερισμοί στην Ελληνική Μυθολογία

ISBN: 978-960-563-590-9

Συγγραφέας: Λίτσα Τότσκα
Εικονογράφηση: Μαρία Μανουρά
Αριθμός λέξεων 5.033
Ηλικία: 9+ (Δ' - Ε' Δημοτικού)
-10%
Διαθέσιμο
Λιανική τιμή: 9.00 € 10.00 €
Εξώφυλλο
Οπισθόφυλλο

Το ξέρεις ότι ο Ουρανός μιλά ελληνικά; Πολλοί αστερισμοί έχουν ονόματα θεών, ηρώων και πλασμάτων από την Ελληνική μυθολογία. Πάμε μια βόλτα με την Αστρονομούλα για να τους ανακαλύψουμε; 

Φαντάσου ότι τα άστρα είναι τελείες. Ένωσε τις τελείες και σχημάτισε εικόνες! Όπως έκαναν και οι αρχαίοι Έλληνες τις νύχτες με καθαρό ουρανό. Είχαν πλούσια φαντασία αλλά και πολλές απορίες. Πώς γεννήθηκε η φύση; Γιατί κάθε ζώο είναι διαφορετικό; Γιατί αλλού κυλούν ποτάμια κι αλλού μας βρέχει η  θάλασσα; Τι είναι ο άνθρωπος; Για ν’ απαντήσουν στις απορίες τους επινόησαν ιστορίες  για κατορθώματα αλλά και για έρωτες θεών και θνητών. Αυτές οι ιστορίες είναι οι μύθοι.  

Για  να μην τελειώσει ποτέ αυτό το ταξίδι, τις ξάστερες νύχτες όταν θα σηκώνεις το βλέμμα σου στον ουρανό θα ξανασυναντάς τους αγαπημένους αστερισμούς σου και τους ήρωές τους! 

Ο ΓΙΑΝΝΗΣ Σ. ΠΑΠΑΔΑΤΟΣ,  τ. πανεπιστημιακός, συγγραφέας, κριτικός βιβλίων για νέους, γράφει στον «Αναγνώστη» για το βιβλίο: 

Διαβάζοντας το βιβλίο Ο ουρανός  μιλά ελληνικά της Λίτσας Τότσκα, σκέφτεσαι ότι μπορούμε να «δούμε» τον ουρανό με τους άπειρους αστερισμούς όχι σαν κάτι απρόσιτο και άπιαστο αλλά ως κάτι κοντινό μας, χειροπιαστό και οικείο, γεμάτο με ενδιαφέρουσες αφηγήσεις που είναι πολλαπλώς χρήσιμες στη ζωή μας. Μια τέτοια αίσθηση κομίζει το συγκεκριμένο βιβλίο, που είναι γραμμένο για παιδιά, αλλά ευχάριστα διαβάζεται και από ενήλικες. Είναι σαν να μας καλεί ο ουρανός να κοιτάξουμε αλλιώς τα εκατομμύρια άστρα του –«μάτια χρυσά του κόσμου», τα ονομάζει ο Βαλαωρίτης–, να τα δούμε σε σχήματα, ταξιδεύοντας  σε γοητευτικούς μύθους της ελληνικής μυθολογίας. Μύθους με ατομικά, κοινωνικά και κοσμολογικά σημαινόμενα, όλα συμβολικά, που μπορεί να μας συντροφεύσουν σε γοητευτικά ταξίδια σκέψης και προβληματισμού στη φαντασία αλλά και στην πραγματικότητα.

Η συγγραφέας, πτυχιούχος της Φιλοσοφικής Σχολής ΑΠΘ, με μεταπτυχιακές σπουδές στο Media Management, είναι έγκριτη δημοσιογράφος (μέλος της ΕΣΗΕΑ) στον έντυπο και τηλεοπτικό λόγο (βλ. εκπομπή στο 2ο πρόγραμμα της ΕΡΤ «Έχει η ζωή γυρίσματα»). Έχει μεγάλη πείρα στις διασκευές παραδοσιακών και έντεχνων παραμυθιών για βιβλία-CDs και για θεατρικές παραστάσεις (βλ. Ασχημόπαπο του Άντερσεν στο θέατρο Badminton. Διηγήματά της περιλαμβάνονται σε συλλογικούς τόμους. Στο προαναφερόμενο  βιβλίο, με έναν ευρηματικό τρόπο, σε συνεργασία με τη ζωγράφο Μαρία Μανουρά, εξάπτουν το αναγνωστικό ενδιαφέρον.

Η μικρή Αστρονομούλα καλεί τον αναγνώστη και την αναγνώστρια να πάνε βόλτα με το αστρόπλοιό της. Στην αρχή όπως ο/η κάθε καλός/καλή ξεναγός προβαίνει σε μια εισαγωγή, ξεκινώντας με την ενημέρωση για τα ονόματα των αστερισμών που είναι αρχαιοελληνικά, μάλιστα προτείνοντάς τους, από το πώς οι αρχαίοι έδωσαν ονόματα στους αστερισμούς, έναν παιγνιώδη τρόπο: «Φαντάσου ότι τα άστρα είναι τελείες. Ένωσέ τες και σχημάτισε εικόνες!» (σελ. 5). Μια τέτοια προτροπή κινητοποιεί τα παιδιά, ώστε σε μια παιγνιώδη ατμόσφαιρα να προβούν σε δραστηριότητες λόγου και δημιουργικής γραφής. Παράλληλα, η μικρή, τα ενημερώνει και για τις απόπειρες των πρώτων ανθρώπων οι οποίοι προκειμένου να εξηγήσουν τον κόσμο «τον μικρό και τον μέγα», επινόησαν ευφάνταστες ιστορίες  με ενδιαφέρουσες δράσεις, για τα κατορθώματα και τους έρωτες θεών και ανθρώπων.

Ο σχηματικός εικονογραφικός τρόπος των αστερισμών, είναι εντυπωσιακός. Η εικονογράφος για κάθε μύθο στη θέση των άστρων του κάθε αστερισμού περιγράφει σχηματικά τη μυθολογικής μορφής εικόνα του. Η καθεμιά εικόνα αποτελεί πηγή έμπνευσης ιδίως για τα παιδιά παρακινώντας τα και σε δικές τους ανακαλυπτικές σκιτσογραφικές δημιουργίες. Τα εμπνέει ώστε να δημιουργήσουν παίζοντας και τους «δικούς» τους αστερισμούς με άλλα πρόσωπα από τη μυθολογία. Αλλά και η υπόλοιπη εικονογράφηση των ηρώων ή των άλλων πρωταγωνιστικών στοιχείων των μύθων, αποτυπώνει εκείνη την εκφραστικότητα που τους συνδέει με τις πράξεις και τις σκέψεις τους όπως ιστορούνται στην αφήγηση.

Η  μικρή Αστρονομούλα σε κάθε εικόνα εμφανίζεται με ένα τηλεσκόπιο κι είναι κατά κάποιον τρόπο ως συναναγνώστρια και συνερευνήτρια των παιδιών, που  τα εμπνέει ώστε να γίνουν κοινωνοί των μύθων και των περιπετειών των ηρώων τους. O Appleyard  υπογραμμίζει ότι αρέσει στο παιδί να υποδύεται τον ρόλο του «μικρού εξερευνητή», που αποτελεί άλλωστε, βασικό στοιχείο για την αναπτυξιακή του πορεία.

Και το ταξίδι αρχίζει από τον πρώτο διαστημικό σταθμό που είναι, ποιος άλλος, από τη Μικρή και τη Μεγάλη Άρκτο, εύκολα διακριτές στον ουράνιο θόλο. Η αφηγήτρια προκειμένου να καλέσει τα παιδιά, ώστε να ανταποκριθούν ουσιαστικά, τους λέει ότι «αυτοί οι δύο αστερισμοί είναι μια αρκούδα και το αρκουδάκι της, που μετά από πολλές περιπέτειες κατάφεραν να συναντηθούν στον ουρανό» (σελ. 8). Δημιουργεί, δηλαδή, κάθε φορά ένα αφηγηματικό περιβάλλον κοντά στις παιδικές προσλαμβάνουσες, ώστε τα παιδιά στη συνέχεια να επικοινωνήσουν με τα μυθολογικά δρώμενα και τους συμβολισμούς τους.

Περιλαμβάνονται στο βιβλίο και άλλοι αστερισμοί όπως του Ωρίωνα και του Σκορπιού, των Διδύμων, του Ταύρου, των Πλειάδων,  του Χρυσόμαλλου δέρατος και άλλων πολλών μαζί με τους μύθους και τα πρόσωπα που τους ακολουθούν όπως για παράδειγμα των Διόσκουρων Κάστορα και Πολυδεύκη, των Κενταύρων και του σοφού Χείρωνα, του Ιάσονα, του Φρίξου και της Έλλης. Συναντώνται και οι διάφορες μεταμορφώσεις των θεών που είναι και το μέσο, κυρίως του Δία και της Ήρας, προκειμένου να τιμωρήσουν, αλλά και να απονείμουν δικαιοσύνη ή να εκπληρώνουν επιθυμίες.

Και, βέβαια, η αφηγήτρια  εκμεταλλεύεται έντεχνα τον κάθε μύθο για να μιλήσει για τη σοφία, την επιπολαιότητα, την απληστία, τη δικαιοσύνη, τη φιλία, την αγάπη, τον έρωτα, τη μουσική και για άλλες έννοιες. Και στο τέλος του βιβλίου, η φοβερή αστρονόμος, ως η κυρίαρχη φωνή του βιβλίου, απευθύνεται στον αναγνώστη και στην αναγνώστρια, με απόλυτη σιγουριά: «Είναι στο χέρι σου αυτό το ταξίδι στον ουρανό να μην τελειώσει ποτέ…» (σελ. 82).

Καταληκτικά, πρόκειται για ένα καλαίσθητο λογοτεχνικό βιβλίο γνώσεων το οποίο με ευχάριστο αφηγηματικά τρόπο και πρωτότυπη εικονογράφηση γνωρίζει στα παιδιά τη μυθολογία του ουρανού. Ένα βιβλίο το οποίο στα χέρια του γονιού και του εκπαιδευτικού μπορεί να αποτελέσει πηγή έμπνευσης και δημιουργικότητας, δεδομένου ότι μπορεί κάλλιστα να ενεργοποιήσει δράσεις δημιουργικής γραφής και περαιτέρω φιλαναγνωσίας, για αναζήτηση και άλλων πληροφοριών σε εγκυκλοπαίδειες και σε  βιβλία για την ελληνική μυθολογία, που υπάρχουν σε αρκετές εκδόσεις για παιδιά. Δυο στόχοι που είναι και οι ζητούμενοι για τα βιβλία γνώσεων.

Σύνδεση βιβλίου με τα Εργαστήρια Δεξιοτήτων του Ι.Ε.Π.  

Θεματική ενότητα  Υποθεματική
Β. Φροντίζω το περιβάλλον Παγκόσμια και τοπική Πολιτιστική κληρονομιά
Λέξεις κλειδιά θεματικής ενότητας: Τοπική και παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά, σύνδεση παρελθόντος και παρόντος, αντίληψη συνέχειας πολιτισμού, καλλιέργεια του σεβασμού και της ανάγκης προστασίας της πολιτιστικής κληρονομιάς.

 

  • Διάσταση: 15 x 22 εκ
  • Σελίδες: 88
  • BARCODE: 9789605635909
  • ISBN: 978-960-563-590-9
  • Εξώφυλλο: Μαλακό
  • Ημερ. κυκλοφορίας: 23-11-2023
φώτο συγγραφέα
Λίτσα Τότσκα

Η ανακάλυψη του Πολικού Αστέρα μια ξάστερη νύχτα ήταν ένα από τα πρώτα μυστήρια του σύμπαντος που κλήθηκα να εξερευνήσω. Αργότερα κατάλαβα πως η μεγαλύτερη παγίδα στη ζωή είναι να κοιτάς το δάχτυλο που σου δείχνει τον δρόμο και να ξεχνάς τον προορισμό.
Οι ελληνικοί μύθοι ήταν τα πρώτα μου παραμύθια. Αγάπησα τους όλο δύναμη και πάθη ήρωες, θεούς και θνητούς. Οι περιπέτειές τους μου αποκάλυψαν ότι η ζωή κρύβει μεγαλείο αλλά και σκοτεινές στιγμές και ονειρεύτηκα ν ανακαλύψω ήρωες του καιρού μου. Έτσι, έγινα δημοσιογράφος. Η Φιλοσοφική Σχολή (Τμήμα Φιλοσοφίας/Παιδαγωγικής/Ψυχολογίας τού Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης) και τα μεταπτυχιακά μου στο Media Management με βοήθησαν να κατανοήσω καλύτερα τον… θαυμαστό κόσμο των ΜΜΕ.
Τακτικό μέλος της ΕΣΗΕΑ, από το 1988 πέρασα από εφημερίδες και περιοδικά ενώ επιμελήθηκα και παρουσίασα τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές. Εντρύφησα και στην εκμάθηση αγγλικών και γαλλικών, αλλά…πιάνο δεν έμαθα!
Το 2007 διασκεύασα παραδοσιακά παραμύθια απ όλον τον κόσμο που κυκλοφόρησαν σε βιβλίο-CD με τις ηθοποιούς Ειρήνη Κουμαριανού και Έφη Παπαθεοδώρου.
Το 2008 διασκεύασα το Ασχημόπαπο του Άντερσεν, το οποίο κυκλοφόρησε σε βιβλίο-CD με την ηθοποιό Αγγελική Δαλιάνη κι έγινε παράσταση για το θέατρο «Badminton» της Αθήνας.
Οι ιστορίες που κατέγραψα ως δημοσιογράφος γέννησαν στο μυαλό μου νέους ήρωες, που βρήκαν βήμα να μιλήσουν για τη ζωή τους μέσα από διηγήματα που συμπεριλαμβάνονται σε συλλογικές εκδόσεις (33 Ιστορίες για το 1821, Γενέθλια πόλη, Χριστουγεννιάτικες ιστορίες, ΣΜΥΡΝΗ της φαντασίας και της μνήμης κ.ά.)
Ιστορίες που μας ταξιδεύουν από το χθες στο σήμερα αφηγούμαι και στη ραδιοφωνική μου εκπομπή στο Δεύτερο Πρόγραμμα της ΕΡΤ, γιατί…
έχει η ζωή γυρίσματα!

φώτο εικονογράφου
Μαρία Μανουρά Η Μαρία Μανουρά γεννήθηκε μια βαρυχειμωνιάτικη μέρα στην Αθήνα, αλλά προτιμά την άνοιξη. Τα κελαϊδίσματα τής θυμίζουν τον τόπο που αγάπησε πιο πολύ ως τώρα, το χωριό της στους πρόποδες της μαγευτικής Οίτης.
Όσο μεγάλωνε, όλοι της έλεγαν να γίνει γιατρός, αφού «τα ’παιρνε τα γράμματα»… Το ένστικτό της, όμως, την οδήγησε στην Αρχιτεκτονική του Ε.Μ.Π. Τώρα ξέρει πως ήταν σωστή επιλογή. Έμαθε κάτι πολύτιμο: πώς να οργανώνει το χάος, πώς να χτίζει από το μηδέν. Μα δεν ήταν αρκετό… Έλειπε το χρώμα.
Στα 24 χρόνια της συνειδητοποίησε αυτό που είπε ο Ιπποκράτης: «Ο μεν βίος βραχύς, η δε τέχνη μακρή» (κι ύστερα οι Λατίνοι: Ars longa, vita brevis). Μάλλον ήταν ο οιωνός της παιδικής ηλικίας… Έτσι πήρε την απόφαση να δοκιμάσει την τύχη της στον Τομέα της Ζωγραφικής στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών. Και το ταξίδι ξεκίνησε…
Από το 2014 εικονογραφεί παιδικά βιβλία. Νιώθει ευτυχής και ευγνώμων για τους άπειρους κόσμους που μπορεί πλέον να δημιουργήσει από την αρχή, χωρίς πολεοδομική άδεια και με την ακριβότερη πρώτη ύλη: το ανθρώπινο θυμικό.
Ίσως κάποτε γράψει δικά της βιβλία, ίσως όχι. Μερικά απογεύματα ονειρεύεται να στήσει μια βιοτεχνία παιχνιδιών. Κάθε παιγνίδι, λέει, θα έχει δικό του όνομα και δικό του ελάττωμα. Αισθάνεται πως το ωραίο ξεπερνά την όμορφη όψη και το ορθώς καμωμένο. Γι’ αυτό, πάλι, της αρέσουν οι ελεύθεροι άνθρωποι, ακόμη κι όταν είναι πολιορκημένοι. Κι αν της ζητήσεις μια συγκινητική λέξη, θα σου πει το «ευχαριστώ».
Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Προς το παρόν…

Έγραψαν για το βιβλίο…

Ανθούλα Δανιήλ, literature.gr, 19/2/2024

Άγγελος Χαριάτης, fractalart.gr, 16/1/2024

Λίτσα Τότσκα, eidisis.gr, 28/11/2023

diastixo.gr, 30/11/2023

karfitsa.gr, 11/12/2023

Μάγδα Παπαδημητρίου Σαμοθράκηbookia.gr, 18/12/2023

bookia.gr

Μαρίνα Τσικλητήρα, REAL NEWS, 17/12/2023

 

Μαρία Μεταξητινού, TV Sirial

 

Μαρία Μεταξητινού, TV 24, 16/12/2023

 

 


ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

catisart.gr, 30/11/2023

Στη Δήμητρα Δάρδα, Political.gr, 14/12/2023

 
 
Στη Δήμητρα Δάρδα, ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ, 23/12/2023
 
 
Στον Σπύρο Δευτεραίο, pontosnews.gr, 26/12/2023
 
Στη Μαρία Τσακίρη, vivlio-life.gr, 27/12/2023
 
Στον Ελπιδοφόρο Ιντζέμπελη, Ελεύθερος Τύπος, 30/12/2023
 
 
 
Στην Κυριακή Τσολάκη, ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, 14/1/2024